روش های بازیافت پلاستیک و اورینگ جهت استفاده مجدد
روش های بازیافت پلاستیک و مواد لاستیکی مانند: اورینگ ها شامل سلسله فرایند های مختلفی هستند که به منظور تبدیل پلاستیک های بازیافتی به مواد قابل استفاده دوباره و بازیابی شده صورت می گیرند. این فرآیند ها اهمیت بسیاری در حفظ محیط زیست و کاهش آلودگی و زباله ها دارند.
اورینگ ها در این صنعت نقش بسزایی دارند. تولید کنندگان محصولاتی مانند اورینگ ها این ماده لاستیکی را به گونه ای می سازند که نه تنها خود خاصیت تجدید پذیری داشته باشد، بلکه بتواند در صنعت بازیافت در دستگاه های حمل و نقل و بازیابی مواد به منزله ی یک قطعه موثر در جلوگیری از نشت و ایجاد اتصالات محکم بین اجزا عمل کند. پارت پلیمر به عنوان تولید کننده اورینگ وایتون در این مقاله، به برخی از روش های بازیافت پلاستیک اشاره می کند. تا انتها با ما همراه شوید.
بازیافت شیمایی:
بازیافت شیمیایی یکی از روش های بازیافت پلاستیک است که در آن پلاستیک ها تحت تأثیر فرآیند های شیمیایی قرار می گیرند، تا به ترکیبات دیگری تبدیل شوند. در این روش، پلاستیک ها با استفاده از تغییر شکل شیمیایی تجزیه می شوند و مواد بازیافتی حاصله از آن ها می تواند به عنوان یک ماده اولیه برای تولید مواد شیمیایی پلاستیک جدید یا سوخت استفاده شوند.
معرفی فرآیند های بازیافت شیمیایی:
- پیرولیز: در این فرآیند پلاستیک ها تحت تأثیر حرارت قرار می گیرند و در دما های بالا تجزیه می شوند. این روش می تواند به صورت پیرولیز حرارتی یا پیرولیز کاتالیزوریک انجام گردد. در نتیجه ی آن گاز ها، روغن ها و کُک های کربنی حاصل می شوند که می توانند به عنوان سوخت یا مواد اولیه برای تولید محصولات شیمیایی جدید استفاده شوند.
- گازیفیکاسیون: در این فرآیند پلاستیک ها در حضور گاز های مخصوص مانند: بخار آب یا اکسیژن تجزیه می شوند. این روش می تواند به تولید گاز های سوختی مانند: متان، هیدروژن و گاز سنتزی منجر شود که در صنایع انرژی و شیمیایی کاربرد دارند.
- هیدرولیز: در این فرآیند پلاستیک ها تحت تأثیر آب و حرارت قرار می گیرند و به مواد اولیه شیمیایی از جمله: اسید ها یا الکل ها تجزیه می شوند. این مواد می توانند برای تولید مواد شیمیایی دیگر مانند: پلی الفین ها استفاده شوند.
- متانولیز: در این روش پلاستیک ها با استفاده از متانول و کاتالیزور های مناسب تجزیه می شوند و به موادی مانند: متان، الکل ها و فراورده های دیگر تبدیل می گردند. این مواد قادرند در صنایع شیمیایی و به عنوان سوخت استفاده شوند.
بازیافت شیمیایی به عنوان یک روش پیچیده و فناورانه برای حل مشکلات بازیافت پلاستیک و محیط زیست بسیار موثر است زیرا با استفاده از فرآیند های شیمیایی مناسب می توان مقدار قابل توجهی از پلاستیک های مصرفی را به مواد بازیافتی تبدیل کرد. و از استفاده مجدد آن ها به عنوان مواد اولیه در صنایع مختلف استفاده نمود.
بازیافت مکانیکی:
یک نوع روش بازیافت پلاستیک است که در آن با استفاده از فرآیند های مکانیکی مثل: خرد کردن، آسیاب کردن و گرانوله کردن مواد لاستیکی مثل: اورینگ وایتون را به اندازه های کوچک تر تبدیل می کنند. در این روش پلاستیک های مصرفی تحت تأثیر نیرو های مکانیکی قرار می گیرند، تا به اجزای کوچکتری تجزیه و سپس به عنوان مواد بازیابی شده استفاده شوند.
فرآیند بازیافت مکانیکی:
- خرد کردن: در این مرحله پلاستیک های مصرفی به اجزای کوچکتر خرد می شوند. می توان از دستگاه هایی مانند: آسیاب ها و چکش های خرد کننده استفاده کرد، تا بتوانند مواد پلاستیکی را به اندازه های کوچکتری تقسیم کنند.
- آسیاب کردن: در این مرحله پلاستیک های خرد شده به وسیله دستگاه های آسیاب کننده به تکه های ریز تر تبدیل می شوند. این قطعات ممکن است به صورت پودر یا گرانول باشند.
- گرانوله کردن: در این مرحله قطعات پلاستیکی آسیاب شده به اندازه های یکنواخت تبدیل می شوند. این فرآیند توسط دستگاه های گرانوله کننده انجام می گیرد و در نهایت مواد بازیافتی حاصله از آن به صورت گرانول های پلاستیکی با سایز و شکل مشخص تهیه می شوند.
مواد بازیابی شده حاصل از بازیافت مکانیکی می توانند به عنوان مواد اولیه برای تولید محصولات پلاستیکی جدید استفاده شوند. این مواد قادرند با مواد اولیه تازه ترکیب شوند و با استفاده از فرآیند های تولید مانند: ریخته گری، تزریق، اکستروژن و روش های دیگر محصولات پلاستیکی جدیدی را تولید کنند.
به طور کلی بازیافت مکانیکی یکی از روش های رایج و مهم در صنعت بازیافت پلاستیک است و می تواند به کاهش مصرف منابع طبیعی و کاهش تولید زباله های پلاستیکی کمک کند. این روش معمولاً برای مواد لاستیکی از جمله اورینگ ها که قابلیت خرد شدن و بازیافت مکانیکی را دارند، استفاده می شود.
بازیافت انرژی:
بازیافت پلاستیک به روش انرژی یکی از فرآیند های مورد استفاده برای بازیافت پلاستیک است. در این روش مواد لاستیکی و قابل بازیافت مانند: بطری ها، کیسه ها و سایر محصولات پلاستیکی به صورت حرارتی تجزیه می شوند، تا انرژی قابل استفاده از آن ها تولید گردد. بازیافت پلاستیک به روش انرژی مزایا و معایب خود را دارد. از مزایا آن می توان به کاهش استفاده از منابع طبیعی، کاهش آلودگی محیط زیست و تولید انرژی قابل استفاده اشاره کرد.
اما این روش نیاز به فناوری های پیشرفته و سرمایه گذاری بالا دارد و ممکن است مشکلات زیست محیطی مرتبط با انتشار گاز ها و مواد آلاینده در هنگام پیرولیز را ایجاد کند. به همین دلیل استفاده از فناوری های بازیافت پلاستیک به روش های دیگر مانند: بازیافت مکانیکی و شیمیایی ترجیح داده می شود، مگر در مواردی که تولید انرژی برای مصارف خاص مورد نیاز است.
بیشتر بخوانید: معرفی تفاوت های لاستیک سنتزی و طبیعی
آیا بازیافت پلاستیک یک فرآیند پر هزینه است؟
فرآیند بازیافت پلاستیک هزینه بر است و امکان دارد نیاز به سرمایه گذاری و منابع مالی قابل توجهی داشته باشد. این هزینه ها به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله نوع و مقدار پلاستیک قابل بازیافت، فناوری های استفاده شده در فرآیند بازیابی مواد، سطح تمیزی و جدا سازی پلاستیک ها، تجهیزات مورد استفاده و همچنین شرایط قانونی و محیطی مرتبط با صنعت بازیافت در منطقه مورد نظر.
سخن پایانی:
با توجه به رشد آگاهی جامعه درباره حفاظت از محیط زیست و توجه بیشتر به بازیافت و کاهش زباله ها، هزینه های بازیافت پلاستیک معمولا ممکن است توسط دولت ها، سازمان ها و شرکت ها تأمین شود. هم چنین، بازیافت پلاستیک می تواند منجر به کاهش هزینه های دیگر مرتبط با مدیریت زباله ها و تمیز شدن محیط زیست شود. ارزش صنعت بازیافت در ایجاد اشتغال و رشد اقتصادی همچنان قابل توجه است و این صنعت می تواند فرصت های شغلی را ایجاد و به رشد اقتصادی کمک کند. اگر این مطلب از سایت پلیمر ملل برایتان مفید بود خوشحال می شویم در قسمت دیدگاه ها آن را با ما و سایر خوانندگان سایت در میان بگذارید. درصورتی که در خصوص خرید یا استعلام قیمت اورینگ وایتون سوالی دارید با شماره های درج شده در سایت تماس حاصل فرمایید.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.